O fin da abundancia

No número de agosto da revista National Geographic podemos ler a reportaxe "Crisis alimentaria: el fin de la abundancia" (na web non está o artigo completo, ainda que o podemos ler en inglés), no que se fai unha análise da situación das reservas alimentarias no planeta e dos problemas que xurden ao ter que alimentar a unha poboación que crece máis rápido que a producción de alimentos.
No artigo estúdase a aplicación da revolución verde dos anos 60 e 70 do século XX e os problemas que orixinou (deterioro do medio ambiente a causa dos plaxicidas, uso excesivo de recursos hídricos, pérdida da biodiversidade, dificultade dos agricultores e agricultoras pobres para acceder aos recursos...), a posibilidade de facer unha segunda revolución con métodos similares e o apoio das semillas modificadas xenéticamente e as alternativas baseadas nos métodos sostibles que aproveitan os recursos locais.
Como é habitual nesta revista, o artigo está apoiado por unhas magníficas fotografías.
Copio o primeiro paragrafo:

"É o máis simple e natural dos actos, como respirar ou camiñar erguidos. Sentámonos á mesa, collemos o garfo e pinchamos un bo bocado, sen prestar atención á procedencia do que temos no plato. A carne ven de Irlanda; as verduras de Marrocos; os pátanos non sempre son de Canarias, senón de Brasil ou de Costa Rica; a manteiga, de Dinamarca, e as mazás, de China. A sociedade moderna librounos da carga de sementar, recoller e mesmo de ornear o pan noso de cada día, obligándonos a cambio a pagar por él. Só prestamos atención cando suben os prezos. E a nosa falta de atención pode ter graves consecuencias. O ano pasado, a galopante subida do prezo dos alimentos foi un sinal de alarma para todo o planeta. Ente 2005 e o verán do 2008, os prezos do trigo e do millo triplicáronse, e o do arroz multiplicouse por cinco, o que causou disturbios en máis de 20 países e sumiu na pobreza a 75 millóns de persoas máis. Pero, a diferencia de outras crisis anteriores causadas por unha escasez a corto plazo, esta subida dos prezos coincide cun ano no que a colleita de cereais foi excepcional en todo o mundo. Esta vez, a alza dos prezos fou un síntoma dun problema máis grave que está tensando a rede mundial de producción de alimentos e que non se resolverá nun futuro próximo. En palabras sinxelas, pode dicirse que durante boa parte da última década o mundo consumiu máis comida da producida. Tras anos de recurrir ás reservas almacenadas, o mundo comprobou no 2007 que éstas caeron e só alcanzaban para sustentar á poboación mundial durante 61 días, a segunda cifra máis baixa rexistrada ata o momento."

Máis información sobre a crisis alimentaria:

• Sodepaz
• Oxfam Internacional
• Enlaces recollidos no Proxecto PAULA
• Red Consumo Solidario